اکثر مردم دیدگاه اشتباهی درباره بریتانیا دارند و به اشتباه آن ها را می شناسند. در واقع افراد زیادی انگلیس را با بریتانیا یکسان می دانند. در صورتی که موضوع کاملاً متفاوت است. در قرن هجدهم بسیاری از کشورها و سرزمین ها جزئی از بریتانیا بودند و در نتیجه این منطقه تماما تحت حکومت بریتانیا بودند. اما بسیاری از کشورها به استقلال دست یافتند و این امپراطوری کوچک و کوچک تر شد. مثل هند، کانادا، نیوفندلند، آفریقای جنوبی، پاکستان و ده ها کشور دیگر که تحت سلطه بریتانیا بودند که به استقلال رسیدند و از قدرت بریتانیا جدا شدند. در واقع این امپراطوری با استعمار به این قدرت دست یافته بود.
گفتنی است که تا پایان قرن بیستم مساحت این امپراتوری عظیم و بسیار زیاد بوده و جمعیت آن بیش از ۴۵۰ میلیون نفر بوده است. این امپراطوری عظیم و قدرتمند بیشتر از یک چهارم خشکی های کره زمین را تحت کنترل خود قرار داده است و طبق نظر بزرگان خورشید این امپراطوری هیچ گاه غروب نمی کرده است. اما بزرگانی ظاهر شدند که با آزادی خواهی خود و شیوه صلح طلبانه این موازنه را به هم زدند. از جمله این افراد بزرگ می توان گاندی را نام برد. این شخص با اعتصاب و اعتراض علیه استعمار انگلیس مقاوت خود را آغاز کرد. به دنبال او بزرگانی دیگر نیز از ملل مختلف قیام نمودند و بلاخره اعلام استقلال کرده و باعث شدند که امپراتوری بریتانیا کوچک و کوچک تر شود.
بریتانیا را بشناسیم
بریتانیا شامل بریتانیای کبیر، ایرلند، هزاران جزیره کوچک و بزرگ می باشد. اما ما به صورت کلی گفته ایم بریتانیایی کبیر و این مطمئنا سوالاتی را در ذهن شما به وجود می آورد. بریتانیای کبیر خود از چند کشور تشکیل شده است؛ شامل: انگلیس ، اسکاتلند ، ولز و ایرلند شمالی در زمره بریتانیا قرار دارند. انگلستان بزرگ ترین کشور در بریتانیا محسوب می شود.
چارلز سوم که پسر ملکه الیزابت است تنها پادشاه انگلیس نیست و باید گفت که این پادشاه بر بریتانیا و چهارده قلمرو مشترک المنافع بریتانیا حکم فرمایی می کند.
تعریف جغرافیایی بریتانیا و انگلستان
بریتانیا یک جزیره در شمال غربی اروپا است که شامل سه کشور انگلستان، اسکاتلند و ولز می شود. این جزیره از سمت جنوب توسط کانال مانش، از فرانسه جدا شده و در شرق آن دریای شمال قرار دارد. این تعریف صرفاً جغرافیایی است و نباید با مفهوم سیاسی یا حکومتی اشتباه گرفته شود.
انگلستان در جنوب جزیره بریتانیا قرار دارد و از شمال با اسکاتلند و از غرب با ولز هم مرز است. همچنین از طریق کانال مانش در جنوب، با فرانسه ارتباط دارد و از طریق دریای شمال در شرق، به کشورهای اروپایی مانند هلند و بلژیک نزدیک است. این موقعیت جغرافیایی باعث شده است که انگلستان در طول تاریخ نقش مهمی در روابط تجاری و سیاسی اروپا ایفا کند.
تفاوت بریتانیا و پادشاهی متحد
یکی از اشتباهات رایج این است که «بریتانیا» را با پادشاهی متحد بریتانیا و ایرلند شمالی ( United Kingdom ) یکی در نظر می گیرند. در حالی که بریتانیا فقط شامل انگلستان، اسکاتلند و ولز است، پادشاهی متحد ایرلند شمالی را نیز در بر می گیرد. این تفاوت از نظر سیاسی اهمیت دارد، زیرا قوانین و ساختار حکومتی در بخش های مختلف پادشاهی متحد، متفاوت است.
در بسیاری از موارد، افراد به‌اشتباه انگلستان را با کل بریتانیا یا حتی پادشاهی متحد برابر می دانند. این در حالی است که انگلستان تنها یکی از کشورهای تشکیل دهنده بریتانیا است. این اشتباه در بحث های تاریخی، سیاسی و حتی مهاجرتی می تواند باعث سوءتفاهم شود. دانستن این تفاوت ها به شما کمک می کند که اطلاعات دقیق تری درباره این منطقه داشته باشید و اصطلاحات را به درستی به کار ببرید.
تفاوت انگلستان و بریتانیا
یکی از اشتباهات رایج این است که انگلستان را مترادف با کل بریتانیا یا حتی پادشاهی متحد در نظر می گیرند. در حالی که بریتانیا شامل سه کشور انگلستان، اسکاتلند و ولز است و پادشاهی متحد علاوه بر این سه کشور، ایرلند شمالی را نیز در بر می گیرد. این اشتباه اغلب در رسانه ها، مکالمات روزمره و حتی برخی متون رسمی دیده می شود.
برای مثال، وقتی فردی می گوید : " من به انگلستان سفر کرده‌ام "، اما در واقع به اسکاتلند یا ولز رفته است، از اصطلاح نادرست استفاده کرده است. درک این تفاوت ها برای داشتن اطلاعات دقیق تر درباره این منطقه ضروری است.
اهمیت انگلستان در پادشاهی متحد
انگلستان بزرگ ترین و پرجمعیت ترین کشور در میان کشورهای پادشاهی متحد است. این کشور مرکز سیاسی و اقتصادی این منطقه محسوب می شود و بسیاری از تصمیمات کلیدی در لندن، پایتخت انگلستان، گرفته می شود. پارلمان بریتانیا، کاخ باکینگهام، بانک مرکزی انگلستان و بسیاری از مراکز مهم حکومتی و اقتصادی در انگلستان قرار دارند.
از نظر اقتصادی، انگلستان یکی از بزرگترین مراکز مالی جهان است و شهر لندن یکی از مهم ترین قطب های تجاری و اقتصادی در سطح بین المللی به شمار می رود. بسیاری از شرکت های بزرگ و بانک های بین المللی دفتر مرکزی خود را در لندن مستقر کرده اند.
تفاوت های جغرافیایی میان انگلستان و بریتانیا
بسیاری از افراد انگلستان، بریتانیا و پادشاهی متحد را یکسان در نظر می گیرند، اما از نظر جغرافیایی و سیاسی تفاوت های مهمی میان این اصطلاحات وجود دارد. شناخت این تفاوت ها کمک می کند که درک بهتری از ساختار این منطقه داشته باشیم.
● انگلستان فقط یکی از کشورهای بریتانیا است و در قسمت جنوبی این جزیره واقع شده است.
● پادشاهی متحد ( UK ) شامل بریتانیا و ایرلند شمالی است و از چهار کشور تشکیل می شود.
● بریتانیا یک جزیره است، اما پادشاهی متحد یک کشور محسوب می شود که دارای مرزهای سیاسی مشخص است.
● ایرلند شمالی در جزیره ایرلند قرار دارد و بخشی از پادشاهی متحد است، اما در تعریف جغرافیایی بریتانیا قرار نمی گیرد.
● لندن، پایتخت انگلستان، مرکز سیاسی و اقتصادی پادشاهی متحد است و تصمیم گیری های کلان در این شهر انجام می شود.
تفاوت‌های سیاسی میان انگلستان و بریتانیا
نحوه اداره کشورهای بریتانیا کاملاً یکسان نیست و برخی از آن ها اختیارات داخلی دارند. در این بخش، به تفاوت های ساختاری در نظام سیاسی انگلستان و بریتانیا می پردازیم :
● پادشاهی متحد یک کشور مستقل است که شامل انگلستان، اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی می شود.
● پارلمان بریتانیا در لندن تصمیمات کلان حکومتی را اتخاذ می کند و بر کل پادشاهی متحد نظارت دارد.
● اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی دارای پارلمان های محلی خود هستند و می توانند درباره برخی مسائل داخلی تصمیم گیری کنند.
● انگلستان برخلاف سه کشور دیگر پارلمان محلی ندارد و مستقیماً تحت اداره دولت مرکزی در لندن است.
● دولت های محلی در برخی مسائل مانند آموزش و بهداشت قوانین مستقل دارند اما همچنان تابع سیاست های کلان پادشاهی متحد هستند.
● سیاست های خارجی، ارتش و بودجه های کلان اقتصادی توسط دولت مرکزی در لندن کنترل می شود و همه کشورهای عضو باید از آن تبعیت کنند.
زبان، لهجه ها و گویش ها
زبان انگلیسی در تمام بریتانیا زبان اصلی است، اما در برخی مناطق، زبان های محلی نیز رواج دارند. در ولز، زبان ولزی همچنان مورد استفاده قرار می گیرد و در اسکاتلند، زبان گالیک اسکاتلندی در بخش هایی از کشور زنده مانده است. در ایرلند شمالی نیز زبان ایرلندی در برخی جوامع صحبت می شود. این تنوع زبانی بخشی از هویت فرهنگی بریتانیا را شکل داده است.
در انگلستان، گویش های مختلفی وجود دارد که از مناطق شمالی تا جنوبی تفاوت زیادی دارند، اما لهجه های مردم اسکاتلند و ولز بسیار متفاوت تر و برای برخی از انگلیسی زبانان حتی سخت فهم هستند. لهجه اسکاتلندی و ولزی هرکدام ویژگی های خاصی دارند که آن ها را از سایر مناطق بریتانیا متمایز می کند. این تنوع در زبان و لهجه یکی از نشانه های مهم تفاوت فرهنگی میان کشورهای تشکیل دهنده بریتانیا است.
سنت ها و نمادهای ملی
هر کشور در بریتانیا دارای نمادها و سنت های خاص خود است. برای مثال، گل سرخ نماد انگلستان محسوب می شود، در حالی که گل خار برای اسکاتلند و اژدهای سرخ برای ولز اهمیت نمادین دارند. برخی از جشن ها و مراسم سنتی نیز در هر کشور متفاوت است. مثلاً در اسکاتلند جشن «هاگمانی» ( Hogmanay ) که همان جشن سال نو است، با آیین های خاصی برگزار می شود که در سایر مناطق بریتانیا کمتر دیده می شود.
پرچم پادشاهی بریتانیا
در مورد پرچم پادشاهی بریتانیا باید گفت که کاملاً با پرچم انگلیس متفاوت است. کشورهای بریتانیا هر کدام پرچم مخصوص خود را دارند. پرچم بریتانیا از انگلیس، اسکاتلند و ایرلند شمالی تشکیل خواهد شد.
رنگ های پرچم بریتانیا شامل رنگ های سورمه ای، سفید و قرمز می باشد. ظاهر آن نیز کاملاً ترکیبی از بریتانیا می باشد، به این صورت که علامت ضربدر پرچم از کشور اسکاتلند و علامت بعلاوه قرمز رنگ از کشور انگلستان و علامت ضربدر قرمز از پرچم کشور ایرلند شمالی گرفته شده است.
بجز «یونیون جک»، پرچم ملی «پادشاهی متحده بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی»، هیچ گاه هیچ پرچم دیگری، در زمانی چنین طولانی، بر فراز بخش های بسیاری از کره زمین در اهتزاز نبوده است. و رنگ های هیچ پرچم دیگری مانند : « یونیون جک » سیر جریان های تاریخی کشورش را چنین روشن و آشکار منعکس نمی کند. این پرچم، نمادهای سه سرزمین ( انگلستان، اسکاتلند و ایرلند ) و سه قدیس را در خود یک جا دارد.
نخستین قدیس، سنت جورج اژدهاکش است. او که در شرق آسیای صغیر متولد شده بود، به عنوان سرباز، به خدمت دیوکلتیان ( ۳۰۵ - ۲۸۴ میلادی )، قیصر روم درآمد. سنت جورج، بر خلاف دستور اکید فرمانروای رومی، به آیین مسیحیت روی آورد و چون از تکذیب دین جدید خود سر باز زد، در سال۳۰۳ میلادی، قیصر روم دستور داد؛ سر از تنش جدا کنند. او به خاطر مرگ شهادت گونه اش، بعدها به لقب قدیس مفتخر شد.
در نبرد هسیتینگز ( ۱۰۶۶ میلادی ) اشرف زاده نورمنی ویلهلم فاتح، تحت پرچمی با نشان صلیب سنت جورج، که در رم متبرک شده بود، بر آنگلوساکسون های گرمانیایی پیروز شد. گرمانیایی ها با نشان اژدها از سرزمین خود دفاع می کردند.
بر اساس افسانه ای خیالی و باورنکردنی، لقب اژدهاکش نیز به او داده اند. می گویند : او اژدهایی را کشته که می خواسته است دختر پادشاهی را ببلعد. امروزه، جورج را قدیس محافظ سربازان، اسلحه سازان و کشاورزان می شناسند. علاوه بر آن، او یکی از چهارده یاری رسانانی است، که پیروان مذهب کاتولیک، در شرایط اضطراری ویژه از او کمک و استعانت طلب می کنند. سربازان انگلیسی نیز هنگامی که راهی جنگ می شدند، از سنت جورج طلب یاری می کردند. آن ها در جنگ، در صورتی که سرباز شاه بودند و نه سرباز یک ارباب زمین دار، بازوبند سفیدی به بازو می بستند که صلیب سرخی بر آن نقش بسته بود. به تدریج، سنت جورج و صلیب سرخ مفهومی مشترک یافتند و در سال ۱۲۷۷ میلادی، نشانی که اکنون «صلیب سنت جورج» نامیده می شود، نشان ملی کشور شناخته شد. و در همان سال، اولین پرچم با « صلیب سنت جورج » به اهتزاز درآمد.
تصویر صلیب سنت جورج در کنار استاندارد سلطنتی توسط شورشیان وات تایلر- تواریخ سلطنتی
صلیب آندریاس چه ماجرایی را به یاد می آورد؟
دومین قدیسی که پرچم « یونیون جک » یادآور اوست، سنت آندریاس، قدیس ملی اسکاتلندی هاست. این قدیس، که یکی از برادران حواری پتروس بود، آیین مسیحیت را در آسیای صغیر گسترش داد و در سال ۶۹ میلادی، در جزیره یونانی پاتراس، بر صلیب چوبی مایلی میخکوب شد. استخوان های این قدیس را ۳۰۰ سال پنهانی نگهداری کردند. سپس آن طور که در افسانه ها حکایت شده است، راهبی، برای اطاعت از فرمان خداوندی، همراه تابوت این قدیس، به سمت شمال بادبان کشید. او به اسکاتلند رفت و در آن جا کلیسای کوچکی برای قدیس فقید بنا کرد.
در گذر قرن ها، اسکاتلندی ها آندریاس را به عنوان سرور محافظ و قدیس ملی خود در نظر گرفتند و برای اجابت خواسته های خود، به درگاه او دعا کردند. و به این ترتیب، علامت صلیب مایل سفید بر زمینه آبی، نشان ملی اسکاتلند شد. در سال ۱۵۶۸ میلادی، ماریا استوارت، ملکه کاتولیک اسکاتلند، مجبور شد از دست پروتستان های کشورخویش به انگلستان بگریزد. آن جا، در سال۱۵۸۷، ماریا را به اتهام شرکت در توطئه ای علیه ملکه انگلستان « الیزابت اول » اعدام کردند. در سال ۱۶۰۳، پس از درگذشت ملکه الیزابت اول، پسر ماریا، جیکوب ششم، که برای انگلیسی ها جیکوب اول بود، شاه انگلستان و اسکاتلند شد. فرمانروای جوان، به نشانه این ارتباط، دستور داد؛ تا صلیب سنت جورج را بر پرچم صلیب سنت آندریاس بیفزایند.
سنت اندرو اول به نام رسول، امام یا شخص مقدس حامی شخص از اسکاتلند
صلیب پاتریک چگونه وارد پرچم ملی انگلستان شد؟
سومین صلیب، نوارهای مایل سرخ رنگ بر زمینه ای سفید، علامت ایرلند است. در سده پنجم میلادی، راهب اسکاتلندی « پاتریشیوس »، به ایرلند آمد و آیین مسیح را در آن جا گسترش داد. او به تدریج با عنوان « سنت پاتریک »، قدیس ملی ایرلندی ها گردید. ایرلند، که از سال ۱۱۷۱، توسط انگلیسی ها اشغال شده بود، در سال ۱۸۰۱، رسماً به پادشاهی انگلستان ملحق شد و پرچم انگلستان، که قبلاً با صلیب اسکاتلندی آندریاس در هم آمیخته بود، به صلیب سرخ سنت پاتریک نیز مزین شد. در سال۱۹۳۷، بخش اعظم جزیره ایرلند، با عنوان « جمهوری ایرلند » خواستار استقلال کامل از لندن شد. فقط در شمال جزیره، شش لردنشین از ایالت اولستر، با پادشاهی متحده بریتانیا باقی ماندند.
ولی پرچم « یونیون جک » با سه صلیبش، همچنان بدون تغییر باقی ماند. این پرچم، هنوز هم در گوشه بالایی، سمت چپ پرچم های ملی چهار کشور استرالیا، زلاندنو، فیجی و تووالو آورده می شود. در گذشته، فیجی و تووالو از مستعمرات بریتانیا، استرالیا و زلاندنو از ملل مشترک المنافع بریتانیا بودند.
در سال ۱۶۰۶ صلیب سرخ جرج انگلیسی با صلیب آندرباس اسکاتلندی، در هم ادغام و یکی شدند.
انگلیس، مهم ترین و بزرگ ترین کشور بریتانیا
انگلیس مجموعه ای از فرهنگ های متفاوت است. در طول سال های گذشته افراد زیادی از ملیت های گوناگون به ویژه هندی، بنگلادشی و چینی به این کشور مهاجرت کرده اند. لندن، بیشتر شبیه به شهری چند ملیتی است تا شهری انگلیسی. با این حال با دور شدن از مراکز بزرگ جمعیتی، هنوز بافت سنتی انگلیسی در این کشور حفظ شده است.
امید به زندگی در این کشور برای زنان ۸۱ سال و برای مردان ۷۶ سال است و دین اصلی آن مسیحیت و ۷/۲ درصد از مردم آن مسلمان هستند.
مهم ترین و بزرگ ترین کشور از بریتانیا انگلیس می باشد. دفتر مشترک المنافع بریتانیا در لندن وجود دارد. در واقع پایتخت امپراطوری بریتانیا در گذشته کشور انگلیس بوده و به همین دلیل مهم ترین کشور بریتانیا می باشد.
کشور انگلیس دارای ۵۱ شهر اصلی می باشد. معروف ترین شهر این کشور و در واقع پایتخت آن شهر لندن می باشد. این کشور دارای تعداد زیادی گردشگر و توریست است و هر ساله تعداد بی شماری از سرتاسر دنیا برای دیدن این جذابیت ها به انگلیسی سفر می کنند.
کشور انگلستان اصلی ترین و مهم ترین کشور بریتانیای کبیر است. این کشور پیشرفته جمعیتی حدود 52 میلیون نفر دارد. واحد پولی آن پوند و شهرهای لندن، منچستر، بیرمنگام، لیورپول و شهر دانشگاهی کمبریج از شهرهای مهم انگلستان هستند. ساختار شهرهای انگلستان تلفیقی از سنت و مدرنیته است که باعث شده است از پربازدیدترین کشورهای جهان باشد.
این کشور پیشرفته جزء 10 اقتصاد برتر جهان است و شرایط زندگی و تحصیل در انگلستان از بالاترین استانداردها برخوردار است. هرچند هزینه زندگی و تحصیل در انگلستان برای متقاضیان بین المللی بالاست و هم تراز با آمریکا و کانادا است. اما وجود برترین دانشگاه ها و کالج های جهان در آن و زندگی بدون یادگیری زبان دیگر باعث شده است این کشور جزء 5 مقصد برتر جهان برای مهاجرت تحصیلی و حتی کاری باشد.
درباره سیستم حکومتی و سیاسی این کشور باید گفت که مشروطه سلطنتی می باشد. شامل اکنون نیز می شود که امروزه انگلیس دارای خاندان سلطنتی است. نمایندگان مختلف در مجلس از احزاب مختلف وجود دارند و تصمیم می گیرند که چه کسی نخست وزیر باشد و اداره امور کشور در هر چهار سال یک بار را بر عهده بگیرد. جامعه مردم کشور انگلیس عمدتا مسیحی هستند.
سیاست در انگلیس
در انگلستان دموکراسی پارلمانی حاکم است. البته نظام آن پادشاهی است و پس از فوت ملکه، پسرش چارلز سوم به صورت فرمایشی در بالاترین مکان کشور نشسته است. نخست وزیر رئیس دولت و تصمیم گیرنده در امور سیاسی است. این کشور یکی از بزرگترین مستعمرات دنیا را در طول سالیان طولانی داشته است.
انگلیسی ها ضرب المثلی دارند که می گوید : « خورشید هیچ گاه در سرزمین بریتانیا غروب نمی کند. » که کنایه از مستعمره های فراوان شان بوده است.
نخست وزیر انگلیس که رئیس دولت هم است از میان حزب حاکم انتخاب می شود. نخست وزیر و کابینه اش باید تائید ملکه یا پادشاه را هم داشته باشند و معمولا هم آن ها را تائید می کند.
سن قانونی در این کشور ۱۸ سالگی است و از این سن حق رأی به افراد داده می شود و مسئولیت های قانونی شامل حال آن ها می شود.
اقتصاد در انگلیس
زغال سنگ که در صنعت تولید برق به کار می رود مهم ترین ماده معدنی آن است. نفت و گاز طبیعی که در مراکز صنعتی، تجاری و مسکونی به مصرف می رسند، و منیزیم، فسفات – مس و آنتیموان از دیگر منابع آن است.
شرکای تجاری عمده انگلیس در بخش صادرات آمریکا، آلمان، فرانسه، ایرلند، هلند، بلژیک و اسپانیا است.
آنچه انگلیس صادر می کند شامل کالاهای تولیدی، سوخت، مواد شیمیایی و دارویی، غذا، نوشیدنی و تنباکوست.
مهم ترین شرکای تجاری عمده انگلیس در بخش واردات آلمان، آمریکا، فرانسه، هلند، چین، نروژ و بلژیک است.
ارتباطات در انگلیس
- ۲۲۸ کانال تلویزیونی در این کشور برنامه تولید می کند.
- دامنه اینترنتی آن uk. است و ۵.۱۱۸ میلیون میزبان اینترنتی در آن فعال است.
- این کشور جزو کشورهای با خطوط پرسرعت اینترنت در جهان است و ۳۳.۵۳۴ میلیون کاربر اینترنتی دارد.
کشور اسکاتلند از بریتانیا
اسکاتلند زیر نظر چارلز سوم قرار دارد. از نظر مساحت باید گفت که اسکاتلند حدود یک سوم بریتانیا کبیر را تشکیل می دهد و دومین کشور بزرگ بریتانیا را شکل می دهد. و از ولز و ایرلند شمالی بزرگ تر می باشد.
در ابتدا کشور اسکاتلند کاملا مستقل بوده است یعنی تا اوایل قرن هجدهم هیچ ارتباطی با بریتانیای کبیر نداشته است.. در سال ۱۷۰۷ بین انگلستان و اسکاتلند یک قرارداد سیاسی بسته می شود و از آن پس از اسکاتلند نیز زیر نظر بریتانیایی کبیر اداره می شود. پس از این تاریخ، اسکاتلند سه شورش را علیه بریتانیایی کبیر انجام داد و تلاش کرد که از کنترل این امپراطوری بیرون بیاید. اما در هیچ کدام از این شورش ها موفق نشده است.
نکته مهم این است که کشور اسکاتلند از نظر نظام حقوقی و نظام آموزشی کاملا جدا و مستقل است و زیر نظر بریتانیایی کبیر قرار ندارد. تصمیم گیری درباره مسائل قضایی خود را دارد و این قدرت را دارد که درباره مالیات و سازمان مالیاتی خود تصمیم بگیرد. از نظر مذهب باید گفت که اسکاتلندی ها بیشتر یهودی هستند.
از نظر منابع آب های ساحلی این کشور دارای بزرگ ترین منابع و ذخایر نفت خام و گاز طبیعی هستند.
کشور ولز از بریتانیا
ولز کوچک ترین کشور منطقه از قلمرو بریتانیا می باشد. این کشور با کشور انگلستان همسایه بوده و زیر نظر بریتانیا کبیر اداره می شود. از نظر فرهنگی و شیوه زندگی همه با انگلستان متفاوت هستند.
با وجود این که این کشور زیر نظر بریتانیا کبیر است اما قانون اساسی، دولت و فرهنگ خاص خود را دارد.
ولز ( Wales ) بخشی از بریتانیا به شمار می رود که در سمت غرب این جزیره قرار گرفته است و شهر کاردیف ( Cardiff ) نیز به عنوان پایتخت و مرکز اصلی تجاری و مالی آن شناخته می شود.
کشور کوچک ولز به دلیل چشم انداز بسیار ناهموارش در سراسر جهان شهرت دارد و ۶ منطقه متمایز در آن به چشم می خورند. این کشور یکی از برجسته ترین مراکز سیاسی و فرهنگی اروپای سلتیک به شمار می رود و جنبه هایی از فرهنگ خودش را حفظ کرده که به طور قابل توجهی با کشورهای همسایه خودش متفاوت است. مذهب بیشتر مردم این کشور پروتستان است.
ولز کجاست؟
ولز از شمال به دی ( Dee ) و بندر لیورپول ( Liverpool Bay )، از غرب به دریای ایرلند ( Irish Sea )، از جنوب به سِورن ( Severn ) و کانال بریستول ( Bristol Channel ) و از شرق به کشور انگلیس محدود می شود.
انگلیزی ( Anglesey ) بزرگترین جزیره در انگلیس و ولز به شمار می رود که در خط ساحلی شمال غربی قرار گرفته و از طریق جاده و پل راه آهن به سرزمین اصلی متصل شده است.
خط ساحلی متنوع ولز حدود ۹۷۰ کیلومتر طول دارد. این کشور از شمال تا جنوب حدود ۲۱۰ کیلومتر طول دارد و مسافت آن از شرق به غرب نیز در بخش شمالی ۱۴۵ کیلومتر، در بخش مرکزی ۶۵ کیلومتر و در بخش جنوب حدود ۱۶۰ کیلومتر است. اسنودون ( Snowdon ) مرتفع ترین کوه در ولز به شمار می رود که ۱۰۸۵ متر ارتفاع آن است.
تاریخچه کشور ولز
ولز از قرن اول تا چهارم میلادی تحت سلطه امپراتوری روم قرار داشته و کرونت ( Caerwent ) و کارمانتن ( Carmarthen ) نیز از جمله شهرهای مهم آن دوران به شمار می رفتند. به دنبال کاهش قدرت رومیان در قرن چهارم میلادی در کشور ولز، پادشاهی ها و دولت های مختلفی توسط رهبران بومی در نقاط مختلف ولز شکل گرفتند. در قرن های بعد نیز ولز توانست خودش را از دیگر نقاط بریتانیا جدا کند و حکومتی مستحکم شکل بدهد. آن ها که به عنوان کایمری ( Cymry ) شناخته می شدند، توانستند در مقابله حمله وایکینگ ها مقابله کنند.
با این حال، پادشاه بعدی ولز در نهایت، تسلیم خواسته انگلیس شدند و تابعیت رسمی خودشان از این کشور را اعلام کردند. با این حال، در سال ۱۵۳۶ میلادی بود که به صورت رسمی ولز به خاک بریتانیا اضافه شد و مقررات انگلیس در دادگاه ها و سیستم ولز به صورت رسمی به کار گرفته شدند. امروزه نیز ولز به عنوان بخشی از پادشاهی متحد بریتانیا شناخته می شود که سیستم نسبتا مستقل اداری دارد و مردم آن نیز خودشان با رای گیری صدراعظم را انتخاب می کنند.
کشور ایرلند شمالی از بریتانیا
یکی دیگر از کشورهای بریتانیا، ایرلند شمالی است. پرچم این کشور از جمهوری ایرلند متفاوت است و در شمال این جمهوری قرار دارد. پادشاه چارلز سوم پادشاه این کشور نیز می شود. این کشور یک مجلس یا همان پارلمان مستقل از بریتانیای کبیر دارد و قوانین مستقلی برای نظام آموزشی، شهروندی و قضایی خود دارد. نماد ملی این کشور گل کتان است. در کشور ایرلند شمالی دو گروه بزرگ سیاسی شامل گروه ملی گرا و سلطنت طلب وجود دارد. گروه ملی گرا خواهان جدایی ایرلند شمالی از پادشاهی بریتانیا هستند. اما گروه سلطنت طلب برعکس این گروه عقیده دارند که پیشرفت ها و بقایای ایرلند شمالی و همچنین رشد اقتصادی این کشور به دلیل وجود بریتانیای کبیر می باشد.
